Πανδημία, η εμπειρία και ευκαιρία που δεν πρέπει να χαθεί…
Οδεύοντας προς το δεύτερο καλοκαίρι εν μέσω Πανδημίας, φαίνεται πως αυτή τη φορά μπορούμε να ελπίζουμε ότι η «λιακάδες» πλέον θα είναι περισσότερες από τις συννεφιές…
Οι εμβολιασμοί και η διαφορά που προκαλούν στις πρωταθλήτριες χώρες, όχι μόνο εκτόπισαν στις συζητήσεις για τον κορονοιό καθαυτόν, αλλά έγιναν και συνώνυμο της ελευθερίας. Η Χώρα μας με υποδειγματικό τρόπο, αξιοζήλευτο κατά γενική ομολογία, δείχνει ότι σύντομα θα ενταχθεί στο κλαμπ των απελεύθερων! Η αποτελεσματικότητά τους αποδεικνύεται εύκολα όταν κανείς συγκρίνει τα δεινά και τις μοιραίες καταγραφές της «ανοχύρωτης» ανοσολογικά Θεσσαλονίκης, με τους αντίστοιχους αριθμούς της δεινοπαθούσης, αλλά με μια κρίσιμη ομάδα εμβολιασμένων Αθήνας, λαμβάνοντας υπόψη και τον τετραπλάσιο πληθυσμό αναφοράς.
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας άντεξε χάρη σε σημαντικές ιδιωτικές δωρεές, φειδωλή κρατική ενίσχυση σε έμψυχο και άψυχο υλικό, αλλά πάνω από όλα σε αυτό που πάντα προκαλεί το ελληνικό θαύμα, το φιλότιμο των άμεσα εμπλεκόμενων, των ανθρώπων του! Οι διοικητικοί και οικονομικοί υπάλληλοι κατέβαλαν μέγιστη προσπάθεια για να εξοπλίσουν τους μαχητές της πρώτης γραμμής και να προσλάβουν τους εκτάκτους, οι τεχνικοί να αναπροσαρμόσουν τα συστήματα στις νέες απαιτήσεις, οι τεχνολόγοι των διαγνωστικών εργαστηρίων και τμημάτων να εντάξουν νέες τεχνικές και να εκπαιδευτούν σε νέες δεξιότητες, πληροφορικοί και φαρμακοποιοί να ανταπεξέλθουν σε διαφορετικές υποστηρικτικές λειτουργίες και ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στις αντοχές που εμφάνισαν γιατροί, νοσηλευτές και βοηθητικό υγειονομικό προσωπικό οι οποίοι ρίχτηκαν με σθένος κυριολεκτικά μέσα στην πυρά!
Οι παραλείψεις
Λάθη και παραλείψεις έγιναν, αλλά ως ένα σημείο δικαιολογούνται υπό την σκέψη ότι αντιμετωπίστηκε ένας άγνωστος εχθρός, που ίσως υποτιμήθηκε, τουλάχιστον αρχικά, από μεγάλο μέρος της επιστημονικής κοινότητας, που δεν θέλησαν να αναγνωρίσουν δυο βασικές παραμέτρους: Πρώτον την δυνατότητα ενός πραγματικά ανελεύθερου καθεστώτος να επιβάλλει σκληρά μέτρα που απέδωσαν τάχιστα, όπως έπραξε η Κίνα και απαλλάχτηκε πολύ γρήγορα και αποτελεσματικά και δεύτερον, έναν κακώς εννοούμενο δικαιωματισμό στον Δυτικό και δη μακράν πιο ελεύθερο κόσμο, με μια παρεξηγημένη ανεκτικότητα, που βιάζει συστηματικά το κοινό συμφέρον και την κοινή λογική.
Σημαντική παράλειψη εντοπίζω στην παραμέληση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, η οποία όπως φαίνεται εξαγγέλλεται διαχρονικά για ψυχολογικούς και μόνο λόγους. Αν κάτι πρέπει να αλλάξει στη δόμηση του νέου ΕΣΥ είναι μια επιθετική προσέγγιση διαφύλαξης της υγείας αντί της παθητικής και ξεπερασμένης διαχείρισης της νοσηρότητας σε όλα τα επίπεδα. Γιατί αν κάτι θα μπορούσε, μεταξύ του πρώτου lockdown και του δράματος της Θεσσαλονίκης, να αλλάξει εύκολα, σημαντικά, δραστικά, χωρίς δραματικό κόστος και να επιδράσει θετικά στην αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης, θα ήταν η άμεση ενεργοποίηση ενός μεικτού δικτύου (ιδιωτών γιατρών και υπαρχουσών δομών πρωτοβάθμιας) για την αποτύπωση και ενίσχυση του γενικού πληθυσμού αναφορικά με την κατάσταση της υγείας του και μιας συντονισμένης επιτήρησης, τόσο της γενικής όσο και της ειδικής (covid19) νοσηρότητας. Γιατί όπως σήμερα καταγράφουμε τα αποτελέσματα παραμέλησης της υγείας του πληθυσμού υπό το φόβο της έκθεσης στον SARSCoV2, έτσι καταγράψαμε και πολύ επιβαρυμένα περιστατικά με covid19, που έφτασαν σε άθλια κατάσταση στα κατά τόπους νοσηλευτήρια, ακόμη και με κίνδυνο της ζωής τους.
Αλγεινή εντύπωση αλλά και επίπτωση στην επιδημιολογική εικόνα της Κοινωνίας, προκάλεσαν και οι κάθε λογής εξυπνακισμοί που προσπάθησαν να αποδομήσουν τεκμηριωμένο επιστημονικό λόγο με «ευφυολογήματα»….από τη μία αυτοί που θεωρούν ότι τα σύνορα μπορούν να διαχωρίζουν απόλυτα περιοχές, κουλτούρες, ήθη και έθνη αλλά μπροστά σε όποιο άλλο όριο χλευάζουν λέγοντας ως εκεί «δεν κολλάει» και μετά «κολλάει»…από την άλλη εκείνοι που θεωρούν ότι «κολλάει» στις δραστηριότητες που δεν επιδίδονται οι ίδιοι, ενώ είναι ασφαλείς και αναλαμβάνουν το ρίσκο των δικών τους, όπως αποδείχτηκε εγκληματικών, δράσεων….
Με την Χώρα μας να βαδίζει προς το τέταρτο εξάμηνο της Πανδημίας, το προσωπικό του ΕΣΥ εξουθενωμένο, την Οικονομία διασωληνωμένη και την Κοινωνία διχασμένη, θα χρειαστεί πολύς χρόνος για την επίτευξη της αυτό-ίασης. Τα όποια υποστηρικτικά μέτρα παρθούν, είτε θεσμικά ή οικονομικά, θα έχουν την ίδια τύχη που είχαν τα περιοριστικά νομοθετήματα όταν η «ατομική ευθύνη» εξέλειπε. Σε μια οργανωμένη Κοινωνία όπου το Κράτος έχει ρόλο ρυθμιστή κι όχι δυνάστη, παραμένει σημαντική η πρόθεση του καθενός να εφαρμόσει οδηγίες, να συμμορφωθεί σε συστάσεις, να σεβαστεί τον συνάνθρωπο και να βάλει το κοινό συμφέρον πάνω από την όποια ιδιοτέλεια και ιδεοληπτική προσέγγιση των πραγμάτων!
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΟΥΧΤΙΔΗΣ
Νοσηλευτής, Υγιεινολόγος MSc
Πρόεδρος Επιτροπής Υγείας και
Ασφάλειας της Εργασίας ΓΝΘ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
